۵۶- تاهل
برادران من
تاهل
فقر و درویشی علقه دل را از غیر خدا بریدن و رو به عالم تجرد آوردن و تن با خلق و دل از آنها بر کنار داشتن ست و منافی تاهل و گرفتن زن نیست بلکه تاهل سنت اسلام و حفظ از بسیاری از خطرات و آورنده روزی و در صورت ادای وظیفه و تحمل نا ملایم مربی سالک ست و تنهایی روا نیست مگر به ناچاری و نباید در گرفتن زن ملاحظه دارایی و جمال نمود بلکه دانایی تحصیلی هم تنها مفید نیست باید ملاحظه نجابت ذاتی و دیانت و عفت و اخلاق و وقار کرد و ملاحظه نداشتن مرض مسری هم لازم ست و ملاحظه اولاد که بقای نوع در آن ست و نتیجه ازدواج ست باید داشت و حتی الامکان از تکلفات در اول و بعد هم در زندگانی برکنار بود که غالبا اینگونه گرفتاری مانع ازدواج می شود یا تولید زحمات و خرابی ها می کند و در معاشرت با زن ها به محبت و گذشت و تربیت موافق دستور بزرگان رفتار شود که خواهی نخواهی آنها هم به محبت به وظیفه خود آگاه و رفتار نمایند . و البته آنها هم از وظیفه خود نباید تجاوز نمایند و چون منظور اصلی بقای نسل ست در نزدیکی زیاده روی روا نیست که مواد لازمه زندگانی بدن کم شود و در تندرستی رخنه افتد و موافق دستور بزرگان اولی ست و البته غذای حلال خوردن و در آن حال به یاد خدا و با نیت امتثال بودن که اولادی اگر پیدا شود نیک باشد لازم ست و چون توانایی عدالت بسیار نادر است زیاده از یک زن جز زحمت بهره ای ندارد مگر در ناچاری و موارد ضروری .
<< Home