۵- ذکر
برادران من
ذکر
دل گنجینه خدائی و جایگاه ریزش رحمت الهی ست و مرکز کشور تن دل ست که همیشه بین وسواس شیطان و تلقین ملک ست باید مراقب دل بود که آنچه بر دل غالب بود اعضاء و قوا زیر فرمان اوست و چون بستگی دنیا دام جان و مایه هر خطاست دل را باید به دستور متوجه غیب نمود و از غیب خود رو به غیب مطلق آورد که پراکندگی خیال و وساوس رفع و هموم یکی گردد و نفس پاکیزه شود و اخلاق نکوهیده که زائیده دوستی دنیاست برود و به جای آن اخلاق پسندیده آید و متدرجا انس به یاد خدا افزون گردد تا دری که خداوند گشوده باز و دل جایگاه یار شود .
یاد خدا دل را خاشع و بدن را خاضع و اخلاق را پاکیزه و اعمال را پسندیده گرداند و یاد بنده حق را که نشانه یاد خدا و هم مستلزم یاد اوست بنده را بالاخره انسان را از هستی موهوم می رهاند و به هستی واقعی می رساند چون مادام که انانیت هست خداپرستی نیست .
ذکر ماخوذ را باید در هر حال و هر کار مواظبت داشت که آثار آن در کردارها و زندگانی هم هویدا شود و در عالم هم به یادگار بماند خصوصا در مواردی تاکید بیشتر شده است از آن جمله در موقع خوردن غذاست که : « کلوا مما ذکر اسم الله علیه » گرچه تفسیر به مورد ذبح شده ولی عمومیت دارد و یاد خدا هنگام غذا لذت را بیشتر و به واسطه توجه حرارت و روح به باطن هضم بهتر می شود و تا آن غذا در بدن ست حکم ذاکر دارد و بهتر توفیق می یابد . دیگر حال مقاربت ست که طفلی که در هنگام یاد خدا پیدا شود تمام خلقت و مومن و صالح و باهوش گردد . دیگر وقت خوابیدن که توجه به عالم غیب ست ، چون به یاد خدا که بخوابد در خواب حکم ذاکر دارد و خواب که بیند چه بروز حالات روحی او باشد و چه قضایای خارج غالبا رویای صادقه خواهد بود . دیگر اول بیداری ست که حال بازگشت به این عالم و توجه به قوا و جوارح ست که در آن روز توفیق زیادتر گردد و بلکه کارهای او هم پیشرفت نماید ، و اول بیداری توجه به مبداء و مظهر و توسل به انوار چهارده معصوم جسته و گشایش دل و دین و دنیا از خداوند امید داشته باشد و چون موقع خوابیدن و بیداری هرچه را به ذهن بسپارند محفوظ ماند روح در این دو وقت به یاد خدا عادت نماید و متوجه باشد و تا بتواند آنی غافل از یاد خدا نگردد که وقت مرگ متذکر عقاید باشد .
<< Home