۶۳- احسان والدین
و مخصوصا نسبت به والدین جسمانی که واسطه پیدایش تن خاکی بوده و از آغاز بسته شدن نطفه و هنگام حمل و شیر و روزگار کودکی تا جوانی چه رنج ها کشیده و چه گذشت ها از خود برای فرزند نموده اند و تا مادام که زنده اند محبت آنها به فرزندان روز افزون ست باید احسان و فرمانبرداری نمود که خداوند بعد از بندگی خود امر به احسان آنها می نماید مخصوصا در پیری آنها کوتاهی نباید ورزید و پرستاری باید کرد و حتی اگر برخلاف دین باشند فقط در امر دین نباید پیروی کرد ولی معاشرت را باید نیکو داشت و نسبت به خویشان دیگر هم به درجات آنها باید مهربان بود و نگذاشت از هم بپاشند . و از هم جدا گردند بلکه پیوستگی را باید محکم نمود .
<< Home